Ōgai Mori

(1862-1922) – pionier współczesnej literatury japońskiej, tłumacz, pisarz, dramaturg, poeta i eseista. Z zawodu lekarz wojskowy, oficer armii cesarskiej. W latach 1884-1887 studiował w Niemczech, gdzie zapoznał się z europejską literaturą i filozofią. Uczestnik wojny chińsko-japońsko (1894-1895). Współzałożyciel czasopisma literackiego „Shigaramizōshi” („Więzy Literackie”, 1891). Popularyzator kultury europejskiej w Japonii. Przetłumaczył na język japoński blisko dziewięćdziesiąt opowiadań i nowel, około pięćdziesiąt dramatów, powieść Hansa Christiana Andersena „Improwizator” oraz wiele prac z zakresu estetyki. Główne utwory: „Maihime” („Tancerka”, 1890), „Utakata no ki” („Zapiski o pianie na wodzie”, 1890), „Fumizukai” („Posłaniec”, 1891), „Vita sexualis” (1909), „Kamen” („Maska”, 1909), „Seinen” („Młodość”, 1912), „Gan” („Dzika gęś”, 1913), „Okitsu Yagoemon no isho” („Testament Okitsu Yagoemona”, 1912), „Abe ichizoku” („Ród Abe”, 1913).